با توسعه فناوری و استفاده بيش از پيش از انرژی جهت تسهيل كارها، آلودگی هوا نيز در
شهرهاي بزرگ روبه افزايش است.
بخش عمده ای ازاين آلودگي به سبب تردد خودروهايی است كه از انرژي های فسيلی استفاده ميكنند.
عملکرد دوچرخه های برقی
دوچرخه های برقی كه امروزه توليد مـی شـوند، از يـك موتور الكتريكی كه بر روی چرخ جلو يا عقـب سـوار شده اند استفاده می كنند و روش كار آنها بدين صـورت است كه ؛ يا می توان از موتور الكتريكی استفاده كرد و يا ركاب زد.
برای اينكه بتوان از انرژی توليدشـده توسـط هر دو منبع استفاده كرد، بايد سـرعت هـر دو منبـع انرژی با نسبت ثابتی كه توسط ضرايب تبديل دوچرخه و شعاع چرخ تعيين می شود، با هم برابر باشـد (اتصـال سرعتی). در موارد پيشرفته تر، از يك مدار كنترلی برای همگام سـاختن سـرعت دورانـی موتـور الكتريكـی بـا سـرعت دورانـی ركـاب اسـتفاده مـي شـود. ايـن نـوع دوچرخه، علاوه بـر داشـتن هزينـه تعميـر و نگـه داري زياد، هزينه توليدی بالايی نيز دارد كـه اسـتفاده از ايـن نوع وسایل نقليه را منحصر به قشر خاصی مـی كنـد.
دوچرخه های هیبریدی
دوچرخه‌های هیبریدی، ترکیبی از طرح‌های کوهستانی، جاده‌ای و توریستی، ویژگی‌های خاصی را برای ایجاد دوچرخه‌هایی با کاربردهای گسترده ایجاد می‌کنند. نوع مناسب دوچرخه هیبریدی تا حد زیادی به نحوه استفاده از دوچرخه بستگی دارد.
هنگام خرید دوچرخه هیبریدی باید به نکاتی که در زیر به آن میپردازیم توجه داشت.
ویژگی ها و اجزای دوچرخه:
مواردی مانند اندازه چرخ، سیستم تعلیق، دنده ها، ترمزها، قفسه ها و گلگیرها نحوه استفاده از دوچرخه و عملکرد آن را تعیین می کند.
تناسب دوچرخه:
برای اینکه بفهمید چه نوع دوچرخه هیبریدی برای شما مناسب است، اولین نکته این است که بدانید چه نوع دوچرخه‌سواری میخواهید انجام می‌دهید؛
رفت و آمد در شهر، سوار شدن بر مسیرهای آسفالت‌شده و خیابان‌های هموار برای تمرین، یا کروز در آن و یا ترکیبی از شن و سنگفرش.
هنگامی که این را بدانید، می توانید به ویژگی های خاص یک دوچرخه هیبریدی نگاه کنید تا تصمیم بگیرید که آیا دوچرخه برای جایی که قصد دارید سوار شوید و رکاب بزنید مناسب است یا خیر.
اندازه چرخ 700c:
اندازه این چرخ استاندارد است و در اکثر دوچرخه های هیبریدی یافت می شود.
هنگام انتخاب دوچرخه هیبریدی زیاد نگران سایز چرخ نباشید و بیشتر بر روی نوع دوچرخه ای تمرکز کنید که مناسب سبک سواری شماست.
26 اینچ:
برخی از دوچرخه های هیبریدی مجهز به چرخ های 26 اینچی هستند که کوچکتر از چرخ های استاندارد 700c هستند.
دوچرخه های هیبریدی با طیف وسیعی از دنده ها، از یک تا 30 دنده در دسترس هستند.
هنگامی که ترکیب های متعدد زنجیره ها و دندانه های متعدد و تعداد دندان های روی آنها را در نظر بگیرید، همه چیز پیچیده می شود.
برای ساده نگه داشتن آن، مهمترین چیزهایی که باید در نظر بگیرید سطح تناسب اندام و زمینی است که در آن سوار خواهید شد.
اگر تپه‌های زیادی را سوار می‌شوید و کوهنوردی را چالش برانگیز می‌دانید، باید دنده‌های بیشتری را انتخاب کنید.
اگر دوچرخه‌سوار قوی‌ای هستید یا فقط در زمین‌های مسطح سوار می‌شوید، به تعداد زیادی دنده نیاز نخواهید داشت و می توانید با دنده‌های کمتری که دوچرخه‌تان را سبک نگه می‌دارد، آن مسیر را طی کنید.
برخی از دوچرخه های هیبریدی تنها یک سرعت دارند و به درستی دوچرخه های تک سرعته نامیده می شوند. این دوچرخه‌ها دارای مکانیزم چرخ آزاد در هاب عقب هستند که به شما امکان می‌دهد درست مانند دوچرخه‌های استاندارد با دنده‌های متعدد، مسیر را پیمایش کنید.
سیستم تعلیق دوچرخه
بدون تعلیق:
بسیاری از دوچرخه های هیبریدی اصلاً دارای سیستم تعلیق نیستند. چنگال‌های تعلیق وزن دوچرخه را اضافه می‌کنند و می‌توانند رکاب زدن را سخت تر کنند، بنابراین بیشتر افرادی که در مسیرهای دوچرخه‌سواری آسفالت‌شده و خیابان‌های هموار دوچرخه‌سواری می‌کنند، آن را کنار می‌گذارند.
سیستم تعلیق جلو:
برخی از دوچرخه‌های هیبریدی (معمولاً دوچرخه‌های شهری) شامل دوشاخه‌های تعلیق جلو هستند که به جذب ضربه‌های روی چرخ جلو کمک می‌کنند تا سواری در خیابان‌های ناهموار را روان کند.
نوع ترمز
ترمز رینگ: (لقمه ای)
بسیاری از دوچرخه های هیبریدی مجهز به ترمز رینگ هستند. ترمزهای رینگ دارای لنت هایی هستند که روی رینگ چرخ ها می چسبند.
مزایا در مقایسه با ترمزهای دیسکی:
اقتصادی; مشاهده آسان سایش لنت ترمز؛ به راحتی قابل تعویض لنت های فرسوده
معایب نسبت به ترمزهای دیسکی:
به تدریج رینگ چرخ فرسوده می شود و نیاز به تعویض چرخ دارد. قدرت توقف کمتر؛ در شرایط مرطوب یا گل آلود کمتر موثر است. برای ترمز تهاجمی به تلاش انگشتان بیشتری روی اهرم ها نیاز دارید.
ترمزهای دیسکی:
این نوع از ترمز ها لنت‌های ترمز دارند که روی روتور ترمز نصب شده و روی توپی چرخ قرار می‌گیرند.
ترمزهای دیسکی در دو نسخه عرضه می شوند:
ترمزهای دیسکی هیدرولیک ترمز پیشرفته تر و قوی تری را با تلاش و فشار انگشت کمتر ارائه می دهند و برای سایش لنت ترمز بصورت خودکار تنظیم می شوند.
ترمزهای دیسکی مکانیکی برای سایش لنت ها نیاز به تنظیم دستی دارند و نیاز به فشار بیشتر نسبت به نمونه هیدرولیکی دارند.
هنگامی که ترمزهای دیسکی را با ترمزهای رینگ مقایسه می کنید، چندین مزایا و معایب واضح وجود دارد:
مزایا در مقایسه با ترمزهای رینگ (لقمه ای):
ترمز ثابت تر در همه شرایط؛ جایگزین کردن روتور فرسوده بسیار ارزان تر از چرخ کامل است؛ عملکرد برتر در زمین های شیب دار و مرطوب؛ فشار انگشت کمتر.
معایب نسبت به ترمزهای رینگ (لقمه ای):
بررسی سایش لنت و تعویض لنت دشوارتر است؛ ترمزهای هیدرولیک گران تر هستند.
جنس فریم (تنه) دوچرخه
امروزه اکثر دوچرخه ها از آلومینیوم ساخته می شوند. با این حال، فولاد و فیبر کربن نیز رایج است. هر ماده دارای مزایا و معایب است، بنابراین باید اولویت های خود را هنگام تصمیم گیری در نظر بگیرید.
آلومینیوم
سبک، قوی، سفت و مقرون به صرفه است. گاهی اوقات می توان آن را به عنوان احساس خشن در جاده های ناهموار توصیف کرد، اما تکنیک های ساخت و ساز جدیدتر به بهبود جذب ضربه کمک کرده است.
فولاد
سنگین‌تر از آلومینیوم است، اما استحکام و میزان انعطاف آن یک سواری راحت و نرم را ارائه می‌کند.
فیبر کربن
سبک‌تر از آلومینیوم و قوی‌تر از فولاد است، اما از هر دو گران‌تر است و آن را به انتخابی محبوب برای دوچرخه‌های سطح بالا تبدیل می‌کند. برخی از دوچرخه‌ها دارای چنگال‌های فیبر کربنی و یا پایه‌های صندلی ساخته شده از کربن هستند تا قیمت را پایین نگه دارند، اما همچنان برخی از مزایای مواد سبک و قوی را ارائه دهند.
شکل فرمان
وقتی به دوچرخه نگاه می کنید، سطح صندلی و دسته را با هم مقایسه کنید. به طور کلی، هر چه صندلی از فرمان پایین تر باشد، سواری راحت‌تر است. اکثر دوچرخه های هیبریدی به این شکل راه اندازی می شوند. از سوی دیگر، صندلی‌هایی که بالاتر از دسته‌ی فرمان قرار دارند، به شما این امکان را می‌دهند که در موقعیت آیرودینامیک‌تری سوار شوید و قدرت بیشتری به پدال‌ها اعمال کنید. این به شما امکان می‌دهد سریع‌تر بروید، اما ممکن است چندان راحت نباشد.
5 سبک اصلی فرمان در دوچرخه موجود است:
فرمان دراپ:
معمولاً در دوچرخه‌های جاده‌ای یافت می‌شود، فرمان‌های دراپ‌بار گاهی اوقات روی دوچرخه‌های هیبریدی ارائه می‌شوند. آنها سبک وزن و آیرودینامیک هستند، و اگر می خواهید سریع بروید، آنها را به انتخاب خوبی تبدیل می کند. این نوع فرمان ها همچنین اجازه چندین موقعیت سواری و قرار گیری دست را می دهند. نقطه ضعف آنها این است که شما را در وضعیت پایین تر و خمیده تر قرار می دهند که ممکن است فشار بیشتری به کمر شما وارد کند.
نوار تخت:
این فرمان ها در دوچرخه های هیبریدی بسیار رایج هستند. آنها از دسته‌های میله‌ای سنگین‌تر هستند، اما به شما اجازه می‌دهند در موقعیتی آرام‌تر بنشینید تا بتوانید جاده و خطرات احتمالی را بهتر ببینید. این وضعیت عمودی فشار روی دست‌ها، مچ‌ها و شانه‌های شما را کاهش می‌دهد.
فرمان رایزر:
این نوع فرمان نیز همچنین در دوچرخه های هیبریدی رایج است، میله های رایزر کمی به سمت بالا و عقب به سمت دوچرخه کشیده می شوند. آنها به شما این امکان را می دهند که برای دید عالی از مسیر پیش رو و کنترل خوب در حین هدایت دوچرخه، صاف تر و دورتر بنشینید.
فرمان سبیل:
این فرمان ها که شبیه فرمان های دراپ هستند، موقعیت‌های دستی مختلفی را در اختیار شما قرار می‌دهند و در عین حال به شما این امکان را می‌دهند که دورتر از فرمان بنشینید. فرمان سبیلی در برخی از دوچرخه های جاده ای و دوچرخه های هیبریدی یافت می شود.
قفسه های بار دوچرخه
دوچرخه های هیبریدی که مجهز به قفسه های جلو و یا ترکبند عقب هستند، عموماً برای سواری شهری طراحی شده اند که شامل سفر به خواربارفروشی و رفت و آمد به محل کار می شود.
می‌توانید قفسه‌ها را زمانی که به آنها نیاز ندارید بردارید، اما بیشتر سوارکاران آنها را نصب کرده و آماده حمل بار اضافی می‌کنند.
گلگیرها
اگر در حال رفت و آمد به محل کار هستید یا با لباس‌های روزمره در حال انجام امور هستید، گلگیرها برای جلوگیری از پاشیدن آلودگی‌ها بر روی شما ضروری هستند. اگر در روزهای مرطوب به صورت گروهی سوار می شوید، دوستان شما نیز از گلگیرهای شما قدردانی می کنند، زیرا گلگیرها از اسپری شدن گل و لای خارج شده از چرخ های شما جلوگیری می کنند و دوستانتان در امان خواهند ماند.
برای سواری در هوای صاف، می توانید از گلگیرها صرف نظر کنید و مقداری وزن خود را کاهش دهید.